طرحواره خود انضباطی ناکافی یا خویشتن داری ناکافی چیست؟

طرحواره خود انضباطی ناکافی یا خویشتن داری ناکافی یکی از ۱۸ طرحواره ناسازگار اولیه است که در طرحواره درمانی شناسایی شده است. این طرحواره به مشکل در کنترل تکانه‌ها، تنظیم هیجانات یا حفظ تعهدات و انضباط شخصی اشاره دارد. افراد مبتلا به این طرحواره اغلب با خودکنترلی دست و پنجه نرم می کنند و در توانایی خود برای مقاومت در برابر رضایت فوری یا حفظ ثبات در رفتارها و اهداف خود دچار نقص های مکرر می شوند.

مقاله مرتبط: تله‌ها و طرحواره‌ها و راه کمک گرفتن از آنها برای زندگی بهتر

در اینجا چند نکته کلیدی در مورد طرحواره خودکنترلی/خود انضباطی ناکافی آمده است:

۱. روند رشد

طرحواره خودکنترلی ناکافی/خود انضباطی ناکافی می‌تواند در نتیجه عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله انضباط ناسازگار یا ناکارآمد در دوران کودکی، فقدان راهنمایی در توسعه مهارت‌های خودتنظیمی، یا سابقه رفتار تکانشی. تجارب اولیه‌ای که ساختار یا راهنمایی کافی برای خودکنترلی ارائه نکرده‌اند، می‌توانند به توسعه این طرحواره کمک کنند.

۲. باورهای اصلی

افراد با طرحواره خودکنترلی/خود انضباط ناکافی اغلب دارای باورهای اصلی مانند “من نمی‌توانم به خودم اعتماد کنم”، “من قادر به پایبندی به تعهدات نیستم” یا “من ضعیف هستم” دارند. این باورها به عدم اعتماد به توانایی آنها در تنظیم رفتارها و تکانه هایشان کمک می‌کند.

۳. تظاهرات رفتاری

افراد دارای طرحواره خودکنترلی/خود انضباط ناکافی ممکن است با رفتارهای تکانشی دست به گریبان باشند، با تمایلات اعتیاد آور مبارزه کنند، در مدیریت موثر زمان خود مشکل داشته باشند، یا حفظ تعهدات یا دنبال کردن اهداف را چالش برانگیز بدانند. آنها ممکن است به دلیل عدم کنترل خود احساس ناامیدی، گناه یا شرم کنند.

۴. پاسخ‌های عاطفی

این طرحواره می‌تواند طیفی از پاسخ‌های عاطفی از جمله سرخوردگی، ناامیدی، انتقاد از خود و احساس درماندگی را برانگیزد. افراد ممکن است تضاد درونی بین میل به ارضای فوری و آگاهی از اینکه اقدامات تکانشی آنها ممکن است پیامدهای منفی داشته باشد، تجربه کنند.

۵. تأثیر بر عملکرد

طرحواره خودکنترلی/خود انضباط ناکافی می‌تواند بر حوزه‌های مختلف زندگی فرد تأثیر بگذارد. می‌تواند در توانایی دستیابی به اهداف بلند مدت، حفظ عادات سالم و ایجاد روابط پایدار اختلال ایجاد کند. همچنین ممکن است به احساس عزت نفس پایین و عدم اعتماد به نفس کمک کند.

طرحواره درمانی با هدف کمک به افراد مبتلا به طرحواره خودکنترلی/خود انضباطی ناکافی است که مهارت‌های خودتنظیمی را بهبود بخشد، توانایی آنها را برای مقاومت در برابر رضایت فوری و ایجاد راهبردهای موثر برای هدف گذاری و دستیابی به هدف ایجاد کند. تکنیک‌های درمانی مانند آموزش کنترل تکانه، توسعه روتین‌های ساختاریافته و پرداختن به نیازهای عاطفی اساسی اغلب برای رسیدگی و درمان مشکلات اساسی با خودکنترلی استفاده می‌شوند.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که طرحواره خودکنترلی/خود انضباط ناکافی می‌تواند از نظر شدت و بروز از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. کار با یک متخصص سلامت روان واجد شرایط که در طرحواره درمانی آموزش دیده است می‌تواند راهنمایی و پشتیبانی شخصی را در پرداختن به این طرحواره به طور موثر ارائه دهد.

به یاد داشته باشید، جستجوی کمک حرفه‌ای همیشه برای درک جامع و درمان هر گونه نگرانی روانی توصیه می‌شود.