احساس گناهِ شادی چیست و بیشتر در چه افرادی دیده می‌شود؟!

احساس گناهِ شادی، احساس گناه یا ناراحتی است زمانی که فردی شادی را در موقعیتی تجربه کند که دیگران آن را ندارند. این بیماری در میان افرادی که نسبت به نیازها و عواطف دیگران همدل‌تر (Empathic) یا حساس‌تر (Sensitive) هستند، رایج است و می‌تواند بر اثر شرایط مختلف ایجاد شود.

به عنوان مثال، یک فرد ممکن است با دریافت خبرهای خوب، مانند ترفیع یا جایزه، در حالیکه می‌داند یکی از دوستان یا اعضای خانواده با چالش‌های خود دست و پنجه نرم می‌کند، احساس گناهِ شادی کند. به طور مشابه، ممکن است شخصی زمانی که از تعطیلات یا فعالیت‌های اوقات فراغت لذت می‌برد، احساس گناه شادی کند در حالیکه می‌داند دیگران توانایی پرداخت یا دسترسی به فرصت‌های مشابه را ندارند.

احساس گناهِ خوشحالی می‌تواند به ویژه برای افرادی که در زندگی خود ضربه روحی یا ناملایماتی را تجربه کرده‌اند، قوی باشد. در این موارد، تجربه شادی ممکن است مانند خیانت به تجربیات دشواری باشد که آنها یا دیگران با آن روبرو شده‌اند!!!

در حالی که همدلی و حساسیت نسبت به نیازهای دیگران ویژگی‌های مهمی هستند، احساس گناه شادی می‌تواند برای سلامتی فرد مضر و بسیار آزاردهنده باشد. این می‌تواند منجر به احساس اضطراب، شرم یا شک به خود شود و ممکن است مانع از پذیرش کامل تجربیات مثبت خود و لذت بردن از آنها شود.

برای غلبه بر احساس گناهِ شادی، مهم است که بدانیم این یک تجربه رایج است و شفقت به خود را تمرین کنیم. این ممکن است شامل تصدیق و پذیرش احساس گناه یا ناراحتی خود باشد، در حالیکه همزمان به خود یادآوری کنیم که تجربه شادی اشکالی ندارد. همچنین یافتن راه‌هایی برای بازپرداخت یا حمایت از دیگرانی که ممکن است دچار مشکل باشند، مانند داوطلب شدن یا کمک مالی به یک موسسه خیریه، می‌تواند مفید باشد.

در نهایت، تجربه احساس گناهِ شادی به این معنا نیست که شخصی خودخواه یا بی احساس است، بلکه پاسخی طبیعی به پیچیدگی عواطف و تجربیات انسانی است و با خودآگاهی و شفقت به خود می‌توان بر آن غلبه کرد.