۲۰ علامتی که شما استرس زیادی دارید.

امروز قصد دارم در مورد ۲۰ علامتی که نشان می‌دهد شما استرس بیش از حد دارید، صحبت کنم. بدن ما برای مقابله با استرس مزمن طراحی نشده است و می‌تواند استرس حاد را کنترل کند، اما استرس مزمن را نه. امروزه استرسی که یک فرد معمولی متحمل می‌شود بسیار زیاد است، به خصوص به دلیل مزمن بودن استرس.

ابتدا به این نکته توجه کنید که در مبحث مدیریت استرس شما خودتان را دارید و بدنتان را!!! افراد به دو دسته تقسیم می‌شوند، برخی توانایی فوق‌العاده‌ای برای تحمل استرس دارند، درحالیکه برخی دیگر توانایی ضعیفی برای مدیریت آن دارند.

علائم استرس زیاد

۱. تاثیرات بد استرس بر مغز

1. در حالت حل مسئله در طول روز 
   فرد به دنبال حل مشکلات بوده و متمرکز بر مشکلات است. بنابراین یکی از تاثیرات غده فوق کلیوی و کورتیزول این است که به شما اجازه کار دیگری جز حل مشکلات نمی‌دهد.
2. گریه، تحریک پذیری یا عصبانیت شدید
   جنبه دیگر در مورد استرس، تحمل آن است، توانایی فرد برای مقابله با استرس، زمانی که استرس شروع به رشد می‌کند، کمتر می‌شود. سیستم آدرنال ضعیف‌تر می‌شود و دیگر استرس را تحمل نمی‌کند و فرد شروع به گریه می‌کند یا دچار تحریک‌پذیری و عصبانیت شدید می‌شود.
3. کاهش میزان صبری
   میزان صبری که دارید یک شاخص خوب از عملکرد آدرنال و توانایی شما برای مقابله با استرس است.
4. کاهش توانایی تمرکز

۲. فرد سحرخیزی نیستید.

اگر مشکل آدرنال وجود داشته باشد و در استرس زیاد هستید، صبح سختی خواهید داشت، به سختی از رختخواب خارج خواهید شد و به مقدار زیادی قهوه نیاز خواهید داشت.

آنچه در مورد کافئین جالب است، این است که انرژی شما را به خودی خود افزایش نمی‌دهد، بلکه چیزهایی که شما را خسته می‌کنند مهار می‌کند. در دراز مدت وقتی بیش از حد قهوه می‌نوشید، غدد آدرنال را تضعیف می‌کنید.

۳. خواب با کیفیت پایین

یک شاخص خوب برای تشخیص افزایش سطح کورتیزول، بیدار شدن از خواب در حدود ساعت ۲ یا ۲:۳۰ شب است. این افراد در نیمه‌های شب خیلی بیدار هستند، حتی بیشتر از طول روز!!!

۴. سطح گلوکز خون بالا

نام دیگر هورمون کورتیزول، گلوکوکورتیکوئید است. این هورمونی است که قند را از ماهیچه‌ها و کبد آزاد می‌کند و همچنین مواد غیرکربوهیدراتی مانند پروتئین و چربی را به قند تبدیل می‌کند. بنابراین وقتی استرس دارید، اساساً مثل این است که آب نبات خورده‌اید!! با داشتن سطوح بالای کورتیزول یا حتی مصرف کورتیزول به شکل پردنیزون، حتی می‌توانید دیابتی شوید. با بالا بودن گلوکز خون، کلسترول نیز بالا می‌رود و بدن چربی بیشتری خواهد داشت.

۵. چربی شکمی

چربی شکمی به صورت شکم آویزان و شل از نشانه‌های سطوح بالای کورتیزول است.

کورتیزول قند خون را بالا می‌برد و پس از آن باعث افزایش انسولین می‌شود. بنابراین ما ترکیبی از کورتیزول بالا و انسولین بالا داریم که باعث افزایش چربی شکمی می‌شود.

در این زمان بدن در حال مصرف کردن عضلات است!!!! این حالت اثر کاتابولیک روی عضلات نامیده می‌شود، که بدن ماهیچه‌های ران‌ها و عضله گلوتاماس ماکسیموس را تجزیه می‌کند. بنابراین استرس مزمن فرم بدنی را به صورت شکم آویزان با پاهای چوبی و باسن تخت درمی‌آورد.

۶.پاهای سنگین زمان بالا رفتن از تپه یا شیب

اگر در زمان بالا رفتن از یک تپه یا شیب یا پله‌ها، احساس سنگینی در پاهای خود می‌کنید و به راحتی نفستان بند می‌آید، نشانه‌ این است که بدن شما دیگر توان تحمل استرس را ندارد.

همچنین اگر در تغییر وضعیت از حالت نشسته یا دراز کشیده به حالت ایستاده، خیلی سریع دچار سرگیجه می‌شوید، این نشانه دیگری است که بدن شما نمی‌تواند با استرس مقابله کند.

یک تست واقعا خوب به نام تست راگلانس برای بررسی آدرنال وجود دارد. در این تست فشار خون در حالت دراز کشیده و سپس ایستاده چک می‌شود. به طور معمول فشار خون سیستولیک باید تا حدود شش درجه افزایش یابد. اگر این افزایش ۲۰ درجه بود و یا فشار خون کاهش یافت، به شما این ایده را می‌دهد که اتفاقی برای غده فوق کلیوی شما افتاده و بدن شما نسبت به استرس، بیش از حد واکنش نشان می‌دهد یا واکنش کمتری نشان می‌دهد و نمی‌تواند با آن کنار بیاید.

۷. التهاب زیاد در بدن.

کورتیزول یک ضد التهاب طبیعی است، بنابراین زمانی که برای طولانی مدت استرس و کورتیزول بالایی دارید، گیرنده کورتیزول شروع به مقاوم شدن می‌کند و پس از مدتی دیگر کار نمی‌کند. بنابراین با وجود داشتن کورتیزول بالا، شما اثرات کورتیزول را دریافت نمی‌کنید و دچار التهاب می‌شوید.

به عنوان مثال، احتمال ابتلا به آرتریت (التهاب مفاصل)، بورسیت، تاندونیت و مواردی از این قبیل افزایش می‌یابد. این افراد معمولاً دچار بدن‌درد هستند. به همین دلیل است که یک درمان رایج برای التهاب و درد پردنیزون است که نسخه مصنوعی کورتیزول است.

۸. از دست دادن الکترولیت‌ها به ویژه پتاسیم

با افزایش استرس، بدن پتاسیم را از دست می‌دهد و این اتفاق خود را به صورت فشار خون بالا، آریتمی‌های قلبی (بی نظمی‌های ریتم قلبی)، ناتوانی در استراحت و همچنین گرفتگی عضلات پا نشان می‌دهد، چراکه پتاسیم یک آرامش بخش فیزیولوژیکی است.

با این اتفاق نسبت سدیم به پتاسیم بالا می‌رود و باعث ادم و تورم در پاها می‌شود. به همین دلیل است که مصرف مقادیر بالای پتاسیم برای بیماران با مشکل آدرنال یا افرادی که استرس زیادی دارند، بسیار خوب است. سعی کنید پتاسیم مورد نیاز خود را از سالاد یا مکمل‌های الکترولیت خوب دریافت کنید.

۹. میل زیاد به نمک

غدد آدرنال برای عملکرد خود به نمک نیاز دارند. مثلاً بعد از یک روز پر استرس ممکن است هوس چیزهای شور کنید و پس از مصرف نمک و گاهی اوقات شکر، احساس می‌کنید که بهتر می‌توانید نفس بکشید، همچنین احساس بهتر و انرژی بیشتری داشته باشید. بنابراین هر چه استرس بیشتری را تجربه کنید، به نمک بیشتری نیاز دارید، اما فراموش نکنید که مصرف پتاسیم را هم باید بیشتر کنید، زیرا ما حداقل دو برابر سدیم، به پتاسیم نیاز داریم.

۱۰. افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌ها و عفونت‌ها

هورمون های غدد آدرنال و به طور خاص کورتیزول، هورمون‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند و به همین دلیل است که از آنها برای درمان افرادی که سیستم ایمنی بیش‌فعال، آلرژی و بیماری‌های خودایمنی دارند، استفاده می‌شود. داروی تجویزی به این افراد پردنیزون است که نوعی کورتیزول است و کاری که انجام می‌دهد سرکوب سیستم ایمنی است و واکنش بیش از حد سیستم ایمنی را خاموش می‌کند.

وقتی استرس زیادی را تجربه می‌کنید، مانند از دست دادن ناگهانی یکی از عزیزانتان، اتفاقات زیادی برای سیستم ایمنی بدن می‌افتد که شما را مستعد بیماری می‌کند.

زمانی که در درمانگاه کار می کردم، از افرادی که بیماری‌های خود ایمنی داشتند می‌پرسیدم که “شروع بیماری آنها از کی بوده؟” ۹۹٪ موارد ذکر می‌کردند که پس از یک طلاق سنگین یا از دست دادن یکی از عزیزان شروع شده است.

بنابراین استرس می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تا حدی از بین ببرد که فرد به انواع بیماری‌ها مانند عفونت های ویروسی و بیماری‌های خودایمنی مبتلا شود.

۱۱. افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های خودایمنی

بیماری های خودایمنی با استرس و مسائل مربوط به نفوذپذیری روده مرتبط هستند. بنابراین وقتی مشکل روده دارید، بعضی مواد که نباید از سد روده عبور کنند، عبور کرده و باعث شروع واکنش‌های ایمنی می‌شوند. اگر در کنار مشکلات روده‌ای، استرس هم داشته باشید، دچار یک ترکیب کشنده شده‌اید.

۱۲. آکنه

بخشی از هورمون‌های آدرنال، آندروژن‌ها هستند و اگر بدن آندروژن‌های زیادی ترشح کند، می‌تواند باعث آکنه شود.

علت دیگر تاثیری است که کورتیزول بر انسولین می‌گذارد. کورتیزول باعث افزایش انسولین می‌شود و انسولین بیش از حد، آندروژن‌های بیشتری را به خصوص در زنان ایجاد می‌کند و باعث سندرم تخمدان پلی کیستیک می‌شود، که یکی از علایم آن آکنه است. (بنابراین سندرم تخمدان پلی کیستیک با مصرف کربوهیدرات‌های زیاد و یا به علت استرس بیش از حد ایجاد می‌شود.)

۱۳. آسم

داروی آسم، کورتیزول (استروئید برونکوکورتیکوئیدی) است. کورتیزول یک گشادکننده عروق است و به تنفس و به باز شدن عروق کرونر و همچنین لوله‌های برونش کمک می‌کند. آسم نوعی ضعف در غدد فوق کلیوی است.

یک نکته جالب در مورد ویتامین D3 این است که این ویتامین نوعی کورتیزول طبیعی و بدون عوارض جانبی است. درواقع یک هورمون است و بسیار شبیه به کورتیزول عمل می‌کند. به همین دلیل است که اگر آسم یا هر یک از علائم آن را دارید، باید ویتامین دی بیشتری مصرف کنید، زیرا قطعا می‌تواند به بهبود علایم شما کمک کند.

توجه: در بیماری آسم چه اتفاقی می‌افتد، مخصوصاً زمانی که تنفس شما آرام نیست و مدام در تلاش برای دریافت هوا هستید؟

هنگامی که سعی می‌کنید اکسیژن زیادی دریافت کنید، CO2 ریه‌ها دچار عدم تعادل می‌شود. نفس کشیدن بیش از حد، جذب اکسیژن در ریه‌های شما را متوقف می‌کند!!!! و به همین دلیل است که افرادی که در حملات پانیک هستند باید در کیسه ای تنفس کنند تا CO2 خود را افزایش دهند، نه اکسیژن را و بنابراین بهتر نفس بکشند!!!

۱۴. آلرژی

اگر آلرژی شدید دارید، ممکن است نشان‌دهنده ضعف در سیستم آدرنال باشد و آلرژی تحت استرس بدتر می‌شود.

۱۵. مشکلات سینوسی

مشکلات سینوسی به دلیل مشکلات آدرنال ایجاد می‌شوند، زیرا مقاومت به کورتیزول بر مجاری سینوسی تأثیر می‌گذارد و آنها را متورم می‌کند. به همین دلیل است که آپنه خواب و مشکلات سینوسی با سطوح بالای کورتیزول مرتبط هستند.

۱۶. آپنه خواب

که به معنی توقف ناگهانی تنفس در حین خواب است و مانند مشکلات سینوسی از اختلال آدرنال و کورتیزول بالا ناشی می‌شود.

۱۷. پوکی استخوان بعد از یائسگی

غدد فوق کلیوی در دوران یائسگی باید از تخمدان‌هایی که در حال بازنشستگی هستند، پشتیبانی کنند. سیستم آدرنال فرد ضعیف باشد، باعث ایجاد مشکل در ترشح کورتیزول می‌شود و این افزایش کورتیزول می‌تواند نه تنها بر گرگرفتگی بلکه بر پوکی استخوان نیز تأثیر بگذارد، زیرا کورتیزول یک هورمون کاتابولیک است، به این معنی که پروتئین را تجزیه می‌کند. قسمتی از استخوان نیز پروتئین است، بنابراین در این شرایط استخوان‌ها نیز به سمت نازک شدن پیش می‌روند.

۱۸. رفلاکس اسید از معده به مری

۱۹. گاستریت (التهاب معده)

۲۰. سنگ کیسه صفرا

اگر استرس زیادی دارید چه کاری باید انجام دهید؟

در اینحا من مطالبی را که به شما در مقابله بهتر با استرس کمک می‌کند و همچنین توانایی بدن شما برای مقابله با استرس را تقویت میکند، توضیح میدهم.

1. کانون توجه خود را تغییر دهید.
   برای این منظور میتوانید انواع بازی های پازل را انجام دهید و یا با دوستتان شطرنج بازی کنید.
   میتوانید کاردستی های مختلف بسازید، به پرواز پرنده ها و یا بازی گربه ها توجه کنید.
2. بیشتر در میان افراد حمایت کننده باشید.
3. ویتامین B1 (مخمرهای مغذی) مصرف کنید.
   این ویتامین در کاهش استرس بسیار موثر است. پس از مصرف آن طی ۳ تا ۴ دقیقه میتوانید آرامش را حس کنید.
4. غذاهای پر پتاسیم مصرف کنید.
5. ورزش کنید یا کار بدنی انجام دهید.
   هرچه فعالیت فیزیکی بیشتری داشته باشید، استرس کمتری خواهید داشت.
   بدترین کاری که میتوانید بکنید این است که پس از یک روز عادی، مستقیما به رختخواب بروید. شما باید حتما فعالیتی برای خروج استرس از بدن داشته باشید، چراکه اثر استرس تجمعی است و در طول زمان افزایش می یابد.
6. تماشای اخبار را متوقف کنید.
7. رژیم کم کربوهیدرات بگیرید.
8. انجام طب فشاری در نقاطی از بدن که باعث کاهش استرس میشود.
9. مصرف چای بادرنجبویه به طور روتین روزانه دو یا سه بار.