حقایق و آمارهای جالب درباره درونگراها

عناوین

وقتی بسیاری از ما کلمه «درونگرا» را می‌شنویم، ذهنمان به طور خودکار به سمت افکار فردی غیراجتماعی یا خجالتی می رود، شاید حتی بی ادب. درحالیکه سال‌ها تحقیق نشان داده است که اینها تصورات نادرستی هستند.

در حالیکه افراد درونگرا فضای شخصی خود را دوست دارند، دلیل آن این نیست که آنها علاقه‌ای به همراهی با دیگران را ندارند. در این مقاله می‌خواهم فهرستی از 23 واقعیت در مورد درون‌گراها ارائه کنم تا به شما کمک کنم تا درک بهتری از این افراد داشته باشید.

۱. چهار نوع اولیه درونگراها وجود دارد: محدود، اجتماعی، مضطرب و متفکر.

تحقیقات نشان داده است که چهار نوع مختلف از افراد درونگرا وجود دارد و در این چهار نوع، تیپ‌های شخصیتی متفاوتی وجود دارد!!

به گفته جاناتان چیک، استاد روانشناسی شخصیت در دانشگاه متدیست جنوبی در دالاس، «همه مردم یک نوع اساسی درونگرا دارند که با آن راحت‌تر هستند». این انواع عبارت‌اند از:

محدود و محافظه کار، که به راحتی باز نمی‌شوند.
اجتماعی، کسانی که گردهمایی‌های گروهی کوچک یا “زمان تنهایی” را ترجیح می‌دهند، اما عملکرد خوبی دارند.
مضطرب، ممکن است از یک اختلال اضطراب رنج ببرند، یا به سادگی نیاز به زمان دارند تا خود را با موقعیت‌هایی که آنها را عصبی می‌کند، هماهنگ کنند.
متفکر، افراد ساکت و باهوشی که در خاموش کردن مغزشان مشکل دارند.

همانطور که می‌بینید، درونگراها نیز با دیگران در ارتباط هستند و گفتگو می‌کنند، آنها فقط ترجیح می‌دهند انتخاب کنند که چگونه و چه زمانی این کار را انجام دهند. کارها باید طبق شرایط آنها انجام شود.

۲. درونگراها در تاریکی روزهای بارانی غوطه ور می‌شوند، تا حدی به این دلیل که نویز سفید* را تقلید می‌کند که اثر تسکین دهنده دارد.

گفته می‌شود روزهای بارانی تاثیر بسیار آرام بخشی بر درون گراها دارد. کارشناسان معتقدند چند دلیل برای این واقعیت وجود دارد. در میان آنها، بارزترین آنها این است که باران به احتمال لغو برنامه‌ها اشاره می‌کند!! و همانطور که همه ما می ‌انیم، بسیاری از درونگراها فرصتی را برای مدتی استراحت دوست دارند، فرصتی برای خزیدن زیر پتو و خواندن یک کتاب خوب یا تماشای برنامه مورد علاقه خود در آرامش.

نظریه دیگری که توسط تحقیقات پشتیبانی می‌شود، نشان می‌دهد که درون‌گراها صدای سفید را آرامش‌بخش می‌دانند زیرا به آنها این توانایی را می‌دهد که واضح‌تر فکر کنند و متمرکز بمانند.

*نویز سفید به صدایی اطلاق می‌شود که تمام فرکانس‌های طیف صدای قابل شنیدن را به یک اندازه در بر می‌گیرد.

۳. درونگراها در خاموش کردن مغز خود مشکل دارند، زیرا ذهن آنها دائماً در حال پردازش و تجزیه و تحلیل اطلاعات و افکار است.

درونگراها متفکرانی عمیق هستند. در حالیکه ممکن است همیشه اولین کسانی نباشند که دست خود را در کلاس بلند می‌کنند یا برای یک پروژه کاری داوطلب می‌شوند، این به دلیل کمبود دانش یا توانایی آنها نیست.

در واقع، طبق مقاله‌ای در زمینه مکانیک روانی، به ندرت پیش می‌آید که با متفکری عمیق برخورد کرده باشید که درونگرا نباشد. عمدتاً به این دلیل که درون‌گراها ترجیح می‌دهند با داشتن مقداری «زمان من»، خود را شارژ کنند، که معادل این است که آنها بیشتر وقت خود را در ذهن خود صرف می‌کنند و دائماً اطلاعاتی را که در معرض آنها قرار می‌دهند، تجزیه و تحلیل می‌کنند.

۴. درونگراها به شدت خلاق هستند و خالق برخی از شگفت انگیزترین آثار هنری جهان هستند.

با توجه به این واقعیت که بسیاری از آنها به عنوان افراد ساکت، خجالتی و حساس توصیف می‌شوند، جای تعجب نیست که درونگراها اغلب خالق برخی از شگفت انگیزترین آثار یا هنرهای جهان هستند، در حوزه‌های مختلفِ موسیقی، مجسمه سازی، نقاشی و نویسندگی.

جی دی سالینجر، استنلی کوبریک، سید بارت و ونسان ون گوگ نمونه‌های کاملی از درونگراهای منزوی هستند که هنرمندان بزرگی هیتند. درونگراها برای خلق و لذت بردن از سادگی هنر، برای زمان خود ارزش قائل هستند.

۵. افراد درونگرا از مشاغل خاصی که آنها را مجبور به وارد شدن به موقعیتهای ناراحت کننده برای آنها یا سخنرانی در جمع می‌کند، اجتناب می‌کنند.

مشاغلی که نیاز به تعاملات اجتماعی زیاد، ضرب الاجل‌های سخت یا سخنرانی در جمع دارند، انواعی هستند که درونگراها از آنها اجتناب می‌کنند، نه به این دلیل که می‌ترسند، بلکه به این دلیل که فشار و اضطراب غیرضروری برای آنها ایجاد می‌کند.

برخی از مشاغلی که برای افراد درونگرا جذاب است، عبارت‌ند از:

عکاسی
نویسندگی و ویراستاری
حسابداری
درمانگر
طراح گرافیک
تحلیلگر

مشاغلی مانند اینها تقریباً به صورت انفرادی یا با گروهی کوچک هستند. این به درونگراها این امکان را می‌دهد که با سرعت خود (در حد منطق) کار کنند و بر تعاملات خود با دیگران کنترل داشته باشند.

۶. درونگراها خودآگاه هستند و به نشانه‌های بدن و ذهن خود گوش می‌دهند که زمان آن رسیده است که دوباره تنظیم و شارژ شوند.

بسیاری از مردم با مفهوم خودآگاهی دست و پنجه نرم می‌کنند و در بیشتر مواقع آنقدر عجله دارند که به ندرت توقف می‌کنند تا خودشان را بررسی کرده و به آنچه ذهن و بدنشان می‌گوید، توجه کنند.

به همین دلیل است که بسیاری از افراد از اختلالات روانی و جسمی رنج می‌برند. و راه حل را مصرف دارو، رژیم غذایی و ورزش می‌دانند. در حالیکه این چیزها مفید و گاهی ضروری هستند، این نیز درست است که برخی از چیزها را می‌توان با صرف زمان برای مراقبت از خود درمان کرد یا حتی از آن پیشگیری کرد.

به نظر می‌رسد بسیاری از افراد درون‌گرا مشتاق هستند تا «ساعت خوش» را با دوستان خود با اوقاتی آرام در خانه معاوضه کنند، اما این به این دلیل نیست که از همراهی با دیگران لذت نمی‌برند. در عوض، آنها زمان صرف می‌کنند تا باتری‌های خود را شارژ کنند.

این سطح از خودآگاهی همچنین به آنها می‌گوید که یک موقعیت خاص ممکن است آنها را مضطرب یا ناراحت کند. به همین دلیل درونگراها، شاید بهتر از هر کس دیگری، می‌فهمند که چه چیزی از نظر احساسی و جسمی برای آنها خوب است. و آنها در مورد رد کردن دعوت‌ها احساسا گناه ندارند.

مقاله مرتبط: کاری که درونگراهای با اعتماد به نفس همیشه انجام می دهند

۷. حواس درونگراها به راحتی منحرف نمی‌شوند زیرا آنها از مغزشان به طور متفاوتی استفاده می‌کنند و از فعالیت مغزی بیشتری نسبت به افراد برون گرا استفاده می‌کنند، چه در حالت استراحت باشند و چه درگیر یک کار.

درونگراها همیشه در حال فکر کردن، پردازش و محاسبه هستند و انجام این کار مستلزم تمرکز شدید است. هنگامی که آنها با یک شخص یا کاری در ارتباط قرار می‌گیرند، برای آنها سخت است که جدا شوند. و همه چیز به نحوه سیم کشی مغز آنها برمی‌گردد.

آنها از ذهن خود متفاوت از یک برون گرا استفاده می‌کنند، تا حدی به این دلیل که برای آنها اهمیتی ندارد که در مرکز توجه باشند. به همین دلیل است که درونگراها شنوندگان بزرگی هستند و رهبران طبیعی هستند.

۸. درونگراها ریسک پذیری حساب شده‌ای دارند و لیست موافق و مخالف ذهنی خود را درست می‌کنند.

برخلاف باورهای رایج، درونگراها از ریسک کردن نمی‌ترسند. اما آنها کورکورانه وارد هیچ موقعیتی نمی‌شوند و برای سنجش مزایا و معایب زمان می‌گذارند. اگر آنها نتوانند از موقعیتی سود ببرند، آن را قبول نمی‌کنند.

ریسک‌های حساب شده نیاز به مشاهده و درون نگری دارند. درونگراها پس از جمع آوری تمام حقایق و پردازش آنها تصمیم می‌گیرند. این امر به ویژه در محل کار صادق است. با این حال، می‌تواند برای کارهای شخصی نیز اعمال شود.

یک فرد درونگرا فقط بر اساس ظاهر یا موفقیت مالی با کسی ازدواج نمی‌کند. آنها در عوض به دنبال کسی خواهند بود که از آنها تعریف کند و از این اتحادیه سود متقابل داشته باشد. دوستی آنها نیز گزینشی خواهد بود، زیرا آنها انتخاب می‌کنند که تعداد انگشت شماری از دوستان صمیمی داشته باشند که آنها را همان طور که هستند، می‌پذیرند.

۹. درونگراها برای حل کردن مسایل عاطفی خود به زمان تنهایی نیاز دارند. “خماری درونگراها”.

درونگراها تنها بودن را ترجیح نمی‌دهند بلکه به آن نیاز دارند. اگر به یک درونگرا زمان داده نشود، از نظر عاطفی به مشکل بر می‌خورد، که از آن به عنوان “خماری درونگرا” یاد می‌شود.

«خماری درونگرا» آن احساسی است که وقتی در معاشرت بیش از حد هستید و زمان کافی برای تنهایی برای شارژ کردن ندارید، احساس می‌کنید. این می‌تواند ناشی از تعاملات گروهی کوچک، تحریک بیش از حد از خود فعالیت یا حتی یک تماس تلفنی باشد.

من مطمئن نیستم که این اصطلاح فقط مختص افراد درونگرا باشد، اما افراد غیر درونگرا ممکن است به آن به عنوان نیاز به “زمان استراحت” اشاره کنند. با این حال، افراد درونگرا بیشتر به آن نیاز دارند. تحقیقات نشان می‌دهد که این امر با سطح حساسیت آنها به دوپامین، یک انتقال‌دهنده عصبی در مغز ما که لذت و هیجان را تنظیم می‌کند، ارتباط دارد.

مقاله مرتبط: قدرتِ خاموشِ درونگراها

۱۰. درونگراها اجتماعات کوچک‌تر را ترجیح می‌دهند، در غیر این صورت ممکن است زمانی که احساس می‌کنند اوضاع خارج از کنترلشان است، دچار اضطراب و پاسخ «جنگ یا گریز» شوند.

درونگراها با هم معاشرت خواهند کرد. باور کنید یا نه، حتی ممکن است دعوت به این کار را انجام دهند. گرفتاری این است که این نیز بر طبق شرایط آنها خواهد بود، به این معنی که جمع کوچکتر و صمیمی‌تر از ایده یک برون گرا از اوقات فراغت سرگرم کننده خواهد بود.

برای یک فرد درونگرا، شام با یک دوست خوب یا رفتن به پیاده روی با چند نفر از آنها، اوقات خوبی را برای آنها رقم می‌زند. تحقیقات نشان می‌دهد که وقتی درون‌گراها و برون‌گراها در موقعیت‌های اجتماعی قرار می‌گیرند، به دلایل بیولوژیکی واکنش متفاوتی نشان می‌دهند.

در این حالت، یک درونگرا در موقعیت‌های اجتماعی به دلیل ایجاد زنگ خطر در سیستم عصبی خود، واکنش جنگ یا گریز از خود نشان می‌دهد.

۱۱. درونگراها سرگرم کننده هستند، اما تصور آنها از سرگرمی ممکن است متفاوت باشد. سرگرمی‌های آنها باید مقیاس پذیر باشد تا در منطقه راحتی آنها قرار گیرد.

درونگراها همیشه سرگرم می‌شوند و این فقط مختص افراد برون‌گرا نیست. کلید درک “چگونه” این است که بدانیم ایده آنها از سرگرمی چیست.

برای شروع، ممکن است شما را شگفت زده کند که اکثریت درونگراها می‌توانند در بسیاری از فعالیت‌هایی که برون گراها انجام می‌دهند، سرگرم شوند. آنها نیز مانند برونگراها ممکن است عاشق ترن هوایی، کایاک سواری، بیرون رفتن برای غذا خوردن و دیدن یک نمایش زنده باشند. همچنین چیزهای ساده‌تری مانند خوردن غذاهای ناسالم در حین تماشای سریال نیز می‌تواند لذت زیادی را برای آنها به ارمغان بیاورد.

۱۲. همه افراد درونگرا خجالتی نیستند، اما آشکار کردن خود واقعی خود را برای افرادی که در اطرافشان احساس راحتی می‌کنند، ذخیره می‌کنند.

درونگرا بودن یعنی دنیای بیرون انرژی شما را تخلیه می‌کند و دنیای درون شما را شارژ می‌کند، در حالیکه خجالتی بودن به این معنی است که در موقعیت‌های اجتماعی عصبی و خودآگاه می‌شوید. که این دو باهم تفاوت دارند.

۱۳. همه افراد درونگرا از اضطراب رنج نمی‌برند. برعکس، هماهنگی با نیازهایشان به آنها کمک می‌کند تا کاملا آرام بمانند.

اگر درونگرا هستید، احتمالا در پوست خود راحت هستید. به دعوت‌هایی که به آنها علاقه‌ای ندارید و نسبت به آن احساس گناه کمی دارید، نه می گویید.

و از آنجایی که شما زمان زیادی را تنها می‌گذرانید، احتمالاً از درام‌های روزمره که بسیاری از ما با آن سر و کار داریم، فاصله دارید. نمایشی که اغلب غیرضروری یا خودساخته است. روزهای شما به همان اندازه که می‌خواهید سرد یا هیجان‌انگیز هستند، به این معنی که احتمالاً هیچ اضطرابی ندارید.

در حالیکه برخی از درونگراها از این اختلال رنج می‌برند، بسیاری از آنها اینگونه نیستند و در حباب کوچک خود خوشحال هستند.

۱۴. درون گراها فاقد عزت نفس نیستند و خودنمایی نمی‌کنند. آنها خود را همانگونه که هستند می‌پذیرند و از دیگران نیز انتظار دارند که همین کار را انجام دهند.

درونگراها به ندرت میل به در کانون توجه بودن دارند و این به دلیل کمبود عزت نفسشان نیست. برعکس، درونگراها دقیقا می‌دانند که چه کسانی هستند و برای شاد بودن چه می‌خواهند.

آنها در پوست خودشان راحت هستند و سعی نمی‌کنند کسی باشند که نیستند. مطالعات نشان داده که درونگراهایی با مشارکت اجتماعی بالا نسبت به درونگراهایی با مشارکت اجتماعی پایین عزت نفس بالاتری دارند. اساساً، اگر آنها از همراهی با دیگران (حتی در محیط‌های فردی یا گروهی کوچک) به طور منظم لذت می‌برند، احتمالاً فاقد اعتماد به نفس نیستند.

۱۵. درونگراها نیازی به نجات یا «اصلاح» ندارند. انجام این کار آنها را مجبور می‌کند از منطقه راحتی خود خارج شوند و می‌تواند برای روان آنها و تلاش برای تعاملات اجتماعی مضر باشد.

یک درون گرا، دختری در پریشانی نیست که باید توسط شوالیه برونگرای خود در زره درخشان نجات یابد. درونگراها برای تغییر نحوه تعامل، تفکر یا رفتارشان به طور کلی نیازی به درمانگر ندارند. در واقع، مجبور کردن آنها به خارج شدن از منطقه امن خود، می تواند برای سلامت روان آنها خطرناک باشد.

درونگراها صدف‌های کوچک شادی هستند که در اقیانوس تنهایی زندگی می‌کنند. آنها مشاغلی دارند که از آنها لذت می‌برند، حلقه دوستان نزدیک و روابط عمیقی دارند. در واقع، درونگراهای بسیار حساس به خودی خود به عنوان “نجات دهنده” شناخته شده‌اند. همدلی آنها بخش مهمی از شخصیت آنهاست. آنها نه تنها زمانی که شاهد رنج دیگران هستند عمیقا متاثر می‌شوند، بلکه در واقع می‌توانند درد خود را احساس کنند.

۱۶. درونگراها به سرعت به تغییرات واکنش نشان نمی‌دهند، فقط به اطلاعات واکنش نشان می‌دهند. آنها تغییرات را بسیار آرام زیر نظر دارند تا مطمئن شوند که همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود.

تا به حال شده است که کسی به شما بگوید: “من به یک دقیقه نیاز دارم.” هر کسی نیاز به زمان بیشتری برای پردازش مسائل دارد، اما درونگراها واقعاً به آن نیاز دارند. اگر تغییری به آن‌ها پیشنهاد شود، آن‌ها قبل از حرکت به جلو، تمام سناریوها را باید در ذهن خود اجرا کنند.

مطالعات نشان می‌دهد که برون‌گراها بهتر می‌توانند وقایع اطرافشان را زیر نظر داشته باشند و به‌نظر می‌رسد که برای ثبت تغییرات برنامه‌ریزی شده‌اند، در حالیکه درون‌گراها به تغییرات آهسته‌تر و با شدت کمتر واکنش نشان می‌دهند. این به این دلیل نیست که آنها می‌ترسند، بلکه در حال محاسبه و پردازش اطلاعات هستند.

۱۷. درونگراها از صحبت‌های کوتاه و چت‌های بیهوده متنفر هستند، عمدتاً به دلیل ترس از تمام شدن مطالب برای گفتن. 😀

این یک واقعیت است که افراد درونگرا نمی‌توانند حرف‌های کوتاه را تحمل کنند. این احتمالاً به ترس آنها از تمام شدن چیزهایی که برای گفتن دارند یا خسته کننده تلقی شدن، مربوط می‌شود.

درونگراها متفکرانی عمیق هستند و برای پردازش افکار و کلمات خود زمان می‌گذارند و آن‌ها می‌خواهند جذاب دیده شوند.

۱۸. اعمال و واکنش‌های یک درون‌گرا به لطف کلیشه‌های مرسوم، اغلب اشتباه درک می‌شوند.

وقتی یک فرد درونگرا دعوتی را رد می‌کند یا برای یک رویداد جمع آوری کمک، داوطلب نمی‌شود، تصور بدترین چیزها برای دیگران آسان است. مردم دیگر فرض می‌کنند که آنها تنبل یا بی خیال هستند. اینها تصورات غلط رایج هستند.

اگر یک درونگرا فوراً به اخبار بد واکنش نشان نمی‌دهد، دلیلش این نیست که اهمیتی نمی‌دهند. آنها آن را با سرعت کمتری پردازش می‌کنند. هر چیزی که در مورد افراد درونگرا فکر می‌کنیم قابل بحث است. درونگراها به دلیل کلیشه‌های منفی همراه با ناآگاهی از طیف درون‌گرایی و فشار جامعه برای رعایت ویژگی‌های برون‌گرا دچار سوءتفاهم می‌شوند.

۱۹. افراد درونگرا تنبل نیستند، آنها فقط خود را در معرض خطر فرسودگی عاطفی یا ناراحتی عمومی قرار نمی‌دهند. به این ترتیب، آنها فقط زمانی که مهم است، وارد می‌شوند.

قبلاً به این موضوع اشاره کرده‌ام، اما ارزش تکرار را دارد. درونگراها عموما تنبل نیستند و دلیل اینکه اغلب تصور می‌کنند که افراد درونگرا تنبل هستند این است که آنها معمولاً اولین کسانی نیستند که فرصتی برای کمک به یک دوست برای جابجایی یا اجرای یک موسسه خیریه دارند. آنها اغلب نمی‌خواهند در یک پروژه کاری رهبری کنند یا در مهمانی دوستانشان صحبت کنند. اینها بیشتر از تصورات غلط رایجی است که ما از درونگراها داریم.

اما این نیاز آنها به شارژ مجدد باتری است که آنها را از پرش زودهنگام به موقعیت‌ها باز می‌دارد، که می‌تواند با شواهد بیولوژیکی نیز پشتیبانی شود.

۲۰. درونگراها شنوندگان شگفت انگیزی هستند زیرا نسبت گوش دادن به صحبت آنها از بیشتر مردم بالاتر است.

از آنجایی که یک درون گرا اهمیتی نمی‌دهد که اول صحبت کند و هوس نمی‌کند کانون توجه باشد، معمولاً ساکت است. این به این معنی است که آنها از شنیدن آنچه کسی برای گفتن دارد خوشحال می‌شوند و واقعاً گوش می‌دهند.

نانسی آنکوویتز، مربی حرفه‌ای متخصص در ارائه‌ها و نویسنده کتاب ارتقا برای درونگراها، معتقد است که نسبت گوش دادن به صحبت کردن در یک درونگرا بیشتر است. آنها تمایل دارند که چیزها را به آرامی در ذهن خود پردازش کنند، نه با صدای بلند، که باعث ایجاد سر و صدا به مکالمه می‌شود.

مقاله مرتبط: خلاصه کتاب موفقیت درون گراها

۲۱. درونگراها دوستان وفاداری هستند، زیرا آنها با دقت انتخاب می‌کنند که چه کسی را برای گذراندن وقت “اجتماعی” ارزشمند خود با آنها انتخاب می‌کنند.

درونگراها به همه چیز فکر می‌کنند. نه فقط در مورد موقعیت‌های کاری یا اجتماعی، بلکه آنها با دقت انتخاب می‌کنند که با چه کسی وقت خود را بگذرانند.

نحوه گذراندن اوقات فراغت خود برای یک درونگرا بسیار مهم است. آنها می‌دانند چه زمانی باید تنها باشند و می‌دانند چه زمانی هوس شرکت در جامعه دارند.

اگر درونگرا باشید، هر لحظه برای شما اهمیت دارد، بنابراین آنها هرگز وقت خود را با کسی که ارزش یا کیفیتی به زندگی او نمی‌افزاید، تلف نمی‌کنند.

اگر با یک فرد درونگرا دوست هستید، احتمالاً یک دوست مادام العمر دارید. کسی که وفادار است، شنونده خوبی است، حامی است و زود قضاوت نمی‌کند. آنها به دقت توجه می‌کنند و در زمان نیاز شما، حضور خواهند داشت.

۲۲. افراد درون گرا از جنبه دیگری از سیستم عصبی خود استفاده می‌کنند که پاراسمپاتیک نامیده می‌شود.

هنگامی که در مورد شخصیت یا استعدادهای یک فرد صحبت می‌کنیم، اغلب می‌شنوید که افراد از فردی به عنوان “چپ مغز” یا “راست مغز” یاد می‌کنند. اگر شما عمدتاً در تفکر خود تحلیلگر و روشمند هستید، این تئوری می‌گوید که شما چپ مغز هستید. اگر تمایل به خلاقیت یا هنری بودن دارید، راست مغز هستید.

اما چیزهای بسیار بیشتری از این نیز وجود دارد. سیستم عصبی شامل مغز، نخاع و شبکه پیچیده‌ای از اعصاب است. این سیستم پیام‌ها را بین مغز و بدن به عقب و جلو می‌فرستد. مغز آن چیزی است که تمام عملکردهای بدن را کنترل می‌کند.

استیل کولین هیپوتالاموس را تحریک می‌کند تا پیام‌هایی را برای حفظ انرژی به سیستم عصبی پاراسمپاتیک ارسال کند. این سیستم سرعت بدن را کند می‌کند و به درون گراها اجازه می‌دهد تا موقعیت را بررسی کنند. اگر تصمیمی برای اقدام گرفته شود، برای به حرکت درآوردن بدن نیاز به فکر و انرژی آگاهانه دارد.

مقاله مرتبط: چطور سطح استیل کولین بدن را افزایش دهیم؟

۲۳. درونگراها برانگیختگی قشر مغز (سرعت و میزان فعالیت مغز) بالاتری دارند.

برانگیختگی قشر مغز بالاتر به این معنی است که درونگراها تمایل دارند اطلاعات بیشتری را در هر ثانیه پردازش کنند. بنابراین، آنها به طور کلی از محیط‌های بسیار فعال اجتناب می‌کنند.

همه اینها در بیزاری آنها از صحبت‌های کوتاه، مکان‌های پر سر و صدا و تنظیمات گروهی بزرگ نقش دارد. درونگرا بودن چیزی بیش از یک تیپ شخصیتی یا ترجیحات شخصی فرد است. برای آنها داشتن زمان برای استراحت و شارژ مجدد یک ضرورت بیولوژیکی است.