طرحواره انزوای اجتماعی چیست و چطور می‌توانیم آن را درمان کنیم؟

طرحواره انزوا و بیگانگی اجتماعی یکی از 18 طرحواره ناسازگار اولیه شناسایی شده در طرحواره درمانی است. این طرحواره به احساس مداوم متفاوت بودن، جدا بودن یا جدا شدن از دیگران اشاره دارد. افراد دارای این طرحواره اغلب احساس تعلق نداشتن، مشکل در ایجاد ارتباطات معنی دار و اشتیاق عمیق برای ارتباط اجتماعی را تجربه می‌کنند.

مقاله مرتبط: تله‌ها و طرحواره‌ها و راه کمک گرفتن از آنها برای زندگی بهتر

در اینجا چند نکته کلیدی در مورد طرحواره انزوا/بیگانگی اجتماعی آورده شده است:

۱. روند رشد

طرحواره انزوا و بیگانگی اجتماعی می‌تواند در نتیجه تجربیات اولیه طرد، طرد اجتماعی یا عدم تعلق ایجاد شود. این تجارب ممکن است در دوران کودکی، نوجوانی و یا حتی در مراحل بعدی زندگی اتفاق بیفتند و می‌توانند درک فرد را از خود به عنوان تفاوت اساسی یا جدا از دیگران شکل دهند.

۲. باورهای اصلی

افراد دارای طرحواره انزوای اجتماعی/بیگانگی اغلب دارای باورهای اصلی هستند مانند “من با دیگران سازگار نیستم”، “من اساساً با دیگران تفاوت دارم” یا “من همیشه از بیرون به درون نگاه می‌کنم.” این باورها به احساس عمیق جدایی و انزوا از گروه های اجتماعی کمک می‌کنند.

۳. پاسخ‌های عاطفی

افراد دارای طرحواره انزوا/بیگانگی اجتماعی معمولاً احساس تنهایی، اندوه و اشتیاق برای ارتباط اجتماعی را تجربه می‌کنند. آنها ممکن است احساس کنند که درک نادرست یا متفاوت از دیگران هستند که منجر به احساس بیگانگی می‌شود. آنها همچنین ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی اضطراب یا دلهره اجتماعی را تجربه کنند.

۴. الگوهای رابطه

این طرحواره می‌تواند به طور قابل توجهی بر روابط یک فرد تأثیر بگذارد. آنها ممکن است برای ایجاد و حفظ ارتباطات نزدیک تلاش کنند، اغلب احساس می‌کنند که خارجی هستند یا به طور کامل توسط دیگران درک نمی‌شوند. آنها ممکن است در انزوای خود تحمیلی به عنوان راهی برای محافظت از خود در برابر طرد شدن یا ناامیدی بالقوه شرکت کنند.

۵. تأثیر بر عملکرد

طرحواره انزوا/بیگانگی اجتماعی می‌تواند بر حوزه‌های مختلف زندگی فرد تأثیر بگذارد. ممکن است منجر به احساس افسردگی، عزت نفس پایین و کاهش احساس رضایت از زندگی شود. همچنین می‌تواند بر عملکرد اجتماعی و شغلی تأثیر بگذارد و شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، ابراز وجود یا دنبال کردن اهدافی که شامل تعامل اجتماعی است را چالش‌برانگیز کند.

طرحواره درمانی با هدف کمک به افراد دارای طرحواره انزوا/بیگانگی اجتماعی، باورهای اصلی خود را به چالش می‌کشد، مهارت‌های اجتماعی را توسعه می‌دهد و احساس تعلق ایجاد می‌کند. تکنیک‌های درمانی مانند بازسازی شناختی، تمرین‌های مهارت‌سازی اجتماعی، و قرار گرفتن تدریجی در موقعیت‌های اجتماعی را می‌توان برای رسیدگی و التیام احساسات زیربنایی انزوای اجتماعی و بیگانگی مورد استفاده قرار داد.

توجه به این نکته مهم است که طرحواره انزوا/بیگانگی اجتماعی می تواند از نظر شدت و بروز از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. کار با یک متخصص سلامت روان واجد شرایط که در طرحواره درمانی آموزش دیده است می‌تواند راهنمایی و پشتیبانی شخصی را در پرداختن به این طرحواره به طور موثر ارائه دهد.

به یاد داشته باشید، جستجوی کمک حرفه ای همیشه برای درک جامع و درمان هر گونه نگرانی روانی توصیه می‌شود.