خلاصه کتاب همهمه ی زمان

“همهمه‌ی زمان” یا “هیاهوی زمان” رمانی نوشته جولین بارنز است که در سال 2016 منتشر شد. این روایت داستانی از زندگی آهنگساز روسی دیمیتری شوستاکوویچ است که مبارزات او تحت رژیم ستمگر شوروی، رابطه پیچیده او با هنر و سیاست و کاوش می‌کند. سازش‌هایی که او برای زنده ماندن به عنوان یک هنرمند برجسته در یک جامعه توتالیتر انجام داد.

قسمت اول: فرود

رمان با انتظار دمیتری شوستاکوویچ در کنار آسانسور در ساختمان آپارتمانش آغاز می‌شود و انتظار دستگیری قریب‌الوقوع خود توسط مقامات شوروی را دارد. این روایت سپس به خاطرات او می‌پردازد و لحظات کلیدی زندگی او را به عنوان آهنگساز تحت حکومت رژیم جوزف استالین بازتاب می‌دهد.

قسمت دوم: هواپیما

شوستاکوویچ یک اپیزود تعیین کننده را از سال 1936 به یاد می‌آورد که اپرای او “بانو مکبث منطقه متسنسک” به نمایش درآمد. این اپرا که در ابتدا به دلیل آهنگسازی بدیع خود مورد تجلیل قرار گرفت، به دلیل محتوای خرابکارانه آن به زودی مورد توجه دولت شوروی قرار گرفت. آزادی هنری شوستاکوویچ از بین می‌رود زیرا او با محکومیت عمومی توسط دولت روبرو می‌شود و از زندگی و حرفه خود می‌ترسد.

قسمت سوم: ماشین

روایت به دوره مهم دیگری از زندگی شوستاکوویچ در طول جنگ جهانی دوم تغییر می‌کند. به عنوان یک آهنگساز مشهور، انتظار می‌رود که او موسیقی میهن پرستانه‌ای را برای تقویت روحیه مردم شوروی تولید کند. او به نماد فرهنگی اتحاد جماهیر شوروی تبدیل می‌شود و برای سمفونی هفتم خود که به «سمفونی لنینگراد» معروف است، جایزه استالین را دریافت می‌کند. با این حال، با شهرت و موفقیت او، نظارت و کنترل بیشتر از سوی مقامات افزایش یافت.

قسمت چهارم: هتل

این داستان در دهه 1950 ادامه می‌یابد، در طول دکترین بدنام ژدانوف، زمانی که هنرمندان شوروی تحت دستورالعمل های سختگیرانه‌ای در مورد بیان هنری خود قرار می‌گیرند. شوستاکوویچ که اکنون آهنگساز موفق و تحسین شده بین المللی است، دائماً با ترس و فشار ناظران فرهنگی دولت مواجه است. او مجبور می‌شود به حزب کمونیست بپیوندد و رئیس فدراسیون آهنگسازان روسیه می‌شود، موقعیتی که او با اکراه می‌پذیرد تا از خود و خانواده اش محافظت کند.

نویسنده در سرتاسر رمان، شوستاکوویچ را مردی به تصویر می‌کشد که با چالش‌های حفظ یکپارچگی هنری دست و پنجه نرم می‌کند، در حالی که با فضای سیاسی ظالمانه روبرو می‌شود. او بین میل به بیان آزادانه خود از طریق موسیقی و ترس از عواقبی که ممکن است از مخالفت آشکار با رژیم حاصل شود، سرگردان است.

قسمت پنجم ماشین

در بخش پایانی که در دهه 1960 اتفاق می‌افتد، شوستاکوویچ به خارج از کشور سفر می‌کند و در آنجا به عنوان یک آهنگساز بزرگ مورد تحسین و شهرت بین‌المللی قرار می‌گیرد. با این حال، او همچنان درگیر سازش‌هایی است که برای بقا در نظام شوروی انجام داده است. او گرفتار احساس گناه و شک به خود است و در پرتو سازش‌هایی که مجبور به انجام آن شده است، اعمال خود و اصالت موسیقی خود را زیر سوال می‌برد.

جولین بارنز در سرتاسر «همهمه‌ی زمان» وقایع تاریخی و مونولوگ‌های خیال‌انگیز درونی را به هم می‌پیوندد و تصویری تلخ از مبارزات درونی و معضلات اخلاقی پیش روی شوستاکوویچ و دیگر هنرمندان تحت رژیم‌های سرکوبگر ارائه می‌کند. این رمان کاوشی قدرتمند از پیچیدگی‌های هنر، سیاست، و وجدان شخصی ارائه می‌کند و وضعیت اسفبار افراد خلاق گرفتار در جریان‌های متلاطم تاریخ را روشن می‌کند.

نکات کلیدی کتاب

“همهمه‌ی زمان” نوشته جولین بارنز چندین پیام و مضمون اصلی را منتقل می‌کند:

1. یکپارچگی هنری و سازش
   یکی از پیام‌های اصلی کتاب حول تنش بین یکپارچگی هنری و سازش‌هایی است که هنرمندان ممکن است در رژیم‌های سیاسی سرکوبگر انجام دهند. دیمیتری شوستاکوویچ، به عنوان یک آهنگساز برجسته در روسیه شوروی، با انتخاب‌های دشواری دست و پنجه نرم می‌کند که باید برای محافظت از خود و عزیزانش انجام دهد. این رمان سوالاتی را در مورد فداکاری‌هایی که هنرمندان برای بقا و ادامه فعالیت‌های خلاقانه خود در محیط‌های ظالمانه باید انجام دهند، مطرح می‌کند.
2. انطباق و ترس
   این رمان فضای فراگیر ترس و همنوایی در روسیه استالینیستی را بررسی می‌کند. تجارب شوستاکوویچ از مواجهه با محکومیت، انتقاد عمومی و نظارت مداوم توسط دولت، نمونه ای از تأثیر خفقان رژیم توتالیتر بر بیان فردی است. این تلفات روانی زندگی تحت ترس دائمی و فشار برای انطباق با خواسته‌های ایدئولوژیک دولت را برجسته می‌کند.
3. میراث و حافظه تاریخی
   «همهمه‌ی زمان» همچنین به موضوع میراث و چگونگی یادآوری تاریخ افرادی می‌پردازد که در دوران پرتلاطم زندگی کرده‌اند. شوستاکوویچ با میراث خود دست و پنجه نرم می‌کند و اصالت موسیقی خود و قضاوت‌هایی را که تاریخ بر اعمال او خواهد داشت زیر سوال می‌برد. این کتاب باعث تأمل در مورد چگونگی شکل‌دهی و تغییر شکل روایت‌های افراد و دوره‌هایی که در آن زندگی می‌کردند، می‌کند.
4. نقش هنرمند در جامعه
   این رمان پرسش‌های عمیقی را در مورد نقش هنرمند در جامعه و مسئولیت‌هایی که در قبال هنر خود و جامعه بزرگتر دارند، مطرح می‌کند. مبارزات شوستاکوویچ به عنوان تمثیلی قدرتمند برای چالش‌های پیش روی افراد خلاق در جوامعی است که به دنبال کنترل یا دستکاری بیان هنری برای اهداف سیاسی هستند.
5. پیچیدگی حقیقت و هویت
   بارنز در سراسر کتاب به بررسی ماهیت پیچیده حقیقت و هویت می‌پردازد، به‌ویژه در زمینه جامعه‌ای که روایت‌ها را برای اهداف سیاسی دستکاری می‌کند. بازتاب‌های درونی شوستاکوویچ و خطوط مبهم بین شخصیت عمومی و افکار خصوصی او، شبکه پیچیده حقیقت و دروغ را که تحت حکومت استبدادی وجود دارد، نشان می‌دهد.
6. تاب آوری و بقای انسان
   با وجود فشار زیاد و تهدید مداوم زندگی و هنرش، شوستاکوویچ انعطاف پذیری و سازگاری قابل توجهی از خود نشان می‌دهد. این رمان بر روح تسلیم ناپذیر انسان، حتی در مواجهه با ناملایمات عظیم، تأکید می‌کند و راه‌های مختلفی را نشان می‌دهد که افراد در انتخاب‌های دشواری که به آنها تحمیل شده است، حرکت می‌کنند.

به طور کلی، «همهمه‌ی زمان» کاوش عمیقی از وضعیت انسانی تحت رژیم‌های استبدادی است که در پیچیدگی‌های بیان هنری، یکپارچگی شخصی و مبارزه برای بقا در جامعه‌ای ستمگر می‌پردازد. این کتاب به عنوان یک مراقبه قدرتمند در مورد قدرت ماندگار هنر و پیچیدگی‌های هنرمند بودن در زمان تحولات سیاسی عمل می‌کند.