خلاصه کتاب وقتی بدن نه می‌گوید: بدن چه هزینه‌ای برای فشار روانی پنهان می‌پردازد

خلاصه کتاب

«وقتی بدن نه می‌گوید» ارتباطات پنهان بین سلامت روان و بیماری‌های جسمی را بررسی می‌کند. علم پزشکی مدرن اغلب سعی می‌کند به ما اطمینان دهد که ذهن و بدن ما کاملاً از هم جدا هستند، در حالیکه در واقعیت، آنها عمیقاً به هم مرتبط هستند. استرس‌های ذهنی اغلب به‌عنوان بیماری‌های فیزیولوژیکی، اختلالات و شرایط مزمن در بدن ظاهر می‌شوند که سلامت و رفاه ما را به خطر می‌اندازند.

مقدمه: بدانید که چرا استرس برای سلامتی شما مضر است.

اگر دوستی به شما زنگ بزند و بگوید دردی طاقت‌فرسا دارد که توان راه رفتن را نیز از او گرفته، چه می‌کنید؟ آیا شما او را ضعیف خطاب می‌کنید و به او می‌گویید که در هر حال راه برود؟! یا اصرار می‌کنید که به بیمارستان برود و شاید حتی خودتان او را ببرید؟

به احتمال زیاد، شما رویکرد دوم را در پیش خواهید گرفت. اما اگر جاها برعکس بود و شما همان درد شدید را تجربه می‌کردید چه؟

بسیاری از ما دوست داریم ثابت کنیم که قوی هستیم، حتی غیرقابل تخریب. ما خودمان را متقاعد می‌کنیم که می‌توانیم با سرکوب کردن درد و نادیده گرفتن آن، یا مشغول کردن سر خود با مشکلات دیگران، هر مقداری از درد جسمی یا احساسی را تحمل کنیم.

اما این رویکرد کار نمی‌کند. این کار سلامتی ما را به خطر می‌اندازد و ضعف‌های درونی ما را می‌پوشاند. با انکار مشکلات خود از رسیدگی به آنها اجتناب می‌کنیم. بدن ما به طور مکرر به ما می‌گوید نه، اما ما از گوش دادن به او خودداری می‌کنیم – تا زمانی که خیلی دیر شده است. زمان آن فرا رسیده است که با علل زمینه‌ای بیماری‌های خود مقابله کنیم و کنترل سلامت خود را به دست بگیریم.

در این خلاصه، یاد خواهید گرفت که:

• چگونه تروما (پربه و آسیب روحی) می‌تواند “احساسات درونی” شما را منحرف کند؛
• چرا افراد مبتلا به ALS بسیار خوب رفتار هستند. و
• دلیل اینکه گاهی اوقات خوب است که منفی فکر کنیم.

رشته‌ی سایکونوروایمونولوژی (psychoneuroimmunology) ارتباط بین سلامت جسمی و روانی را مطالعه می‌کند.

یکی از شایع‌ترین شرایط سلامتی در جهان بیماری قلبی است. به نظر شما این عارضه ناشی از چه چیزی است؟

احتمالاً فکر می‌کنید که ترکیبی از فشار خون بالا، کلسترول بالا و سیگار کشیدن است. و درست است که اینها به بیماری قلبی کمک می‌کنند، اما بزرگ‌ترین عامل خطر – بیشتر از مجموع عوامل دیگر – در واقع فشار شغلی است. علاوه بر این، استرس ناشی از کار یکی از عوامل اصلی افزایش فشار خون و کلسترول است.

برای سال‌ها، نظریه‌ی رایج در پزشکی نظریه‌ی دوگانگی ذهن و بدن بوده است. این نظریه بیان می کند که عملکرد درونی ذهن هیچ ارتباطی با بقیه‌ی بدن ندارد. دوآلیسم پزشکان را وادار می‌کند که این دو را جداگانه مطالعه کنند تا اعلام کنند که بدن ما جدا از محیط خود عمل می‌کند. اما این نظریه ارتباط عمیق و اثبات شده‌ی بین بدن و ذهن را نادیده می‌گیرد.

پیام کلیدی در اینجا این است: رشته سایکونوروایمونولوژی ارتباط بین سلامت جسمی و روانی را مطالعه می‌کند.

با وجود رواج دوآلیسم، شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد این کل داستان را بیان نمی‌کند. اینجاست که حوزه‌ی جدیدی از پزشکی وارد می‌شود، یعنی سایکونوروایمونولوژی، که فرآیندهایی را مطالعه می‌کند که از طریق آن احساسات بر فیزیولوژی بدن تأثیر می‌گذارد.

مطالعات بی شماری نشان می‌دهد که چگونه تجربیات و استرس‌های روزانه‌ی ما بر سیستم ایمنی بدنمان تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، مطالعات نشان دادند که سیستم ایمنی دانشجویان پزشکی تحت فشار امتحانات نهایی سرکوب شده است. علاوه بر این، دانش‌آموزانی که تنهاتر هستند بیشترین تأثیر منفی را بر روی دفاع ایمنی خود داشتند.

چگونه ممکن است این اتفاق بیفتد؟ خوب، همه چیز با محرک‌های عاطفی شروع می‌شود. احساسات ترشحات الکتریکی، شیمیایی و هورمونی از سیستم عصبی انسان هستند. اینها بر عملکرد اندام‌های اصلی و سیستم دفاعی بدن ما تأثیر می‌گذارند و تحت تأثیر قرار می‌گیرند. استرس، به ویژه، باعث خلع سلاح سیستم ایمنی بدن ما می‌شود. این امر مسلماً اثرات عمده‌ای خواهد داشت و حتی می‌تواند باعث بیماری مزمن شود.

یکی از بیماران نویسنده، مری، مثال خوبی از این مورد ارائه می‌دهد. مری مبتلا به اسکلرودرمی است، یک بیماری خود ایمنی که باعث سفت شدن پوست، مری، قلب، ریه‌ها و سایر بافت‌های او می‌شود.

یک روز، مری در یک قرار ملاقات با نویسنده، تاریخچه زندگی خود را که مملو از سرکوب شدید عاطفی بود، فاش کرد. او در کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود و دائماً مجبور بود از خواهرانش در برابر والدین رضاعی آنها محافظت کند. در جوانی و بزرگسالی، او به ندرت به احساسات خود توجه می‌کرد و به جای آن، اجباراً مسئولیت دیگران را بر عهده می‌گرفت، حتی با بدتر شدن اسکلرودرمی خودش. سرکوب عاطفی مکرر مری می‌توانست دفاع ایمنی بدن او را خلع سلاح کند و او را در برابر آسیب‌های اسکلرودرمی آسیب‌پذیرتر کند.

استرس پاسخی به تهدیدی است که هر سیستم بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یک لحظه به چیزهایی فکر کنید که بیشترین استرس را به شما وارد می‌کنند. هر عامل استرس زایی که به ذهن شما خطور می‌کند، احتمالاً با سایر افراد کاملاً متفاوت است.

این به این دلیل است که یکی از اجزای اساسی تجربه‌ی استرس، سیستم پردازش خاصی است که هر عامل استرس زا را تفسیر می‌کند. همه‌ی ما سیستم پردازش اولیه‌ی یکسانی داریم – یعنی مغز و سیستم عصبی. اما تعریف یک عامل استرس زا بستگی زیادی به شخصی دارد که به آن معنا می‌دهد. به عنوان مثال، از دست دادن شغل، احتمالاً برای فردی که حقوق و دستمزدش به شکل چک حقوقی است، بسیار استرس زاتر از یک مدیر سطح بالا با پس انداز بزرگ است.

در پایان روز، همه انواع استرس از یک احساس نشات می‌گیرند، اینکه چیزی که برای بقا ضروری می‌دانید در معرض تهدید است.