خلاصه کتاب احساس کردن، راز تجلی (تحقق آرزوها) است

خلاصه کتاب

“احساس، راز تجلی است” و یا “احساس کلید تحقق آرزوست”، یک کتاب خودیاری و کتابی متحول کننده است که به ارتباط عمیق بین افکار، احساسات و واقعیتی که تجربه می‌کنیم، می‌پردازد. این کتاب ارتباط عمیق بین آگاهی و واقعیت را آشکار می‌کند و روشی برای مهار افکار و احساسات شما ارائه می‌دهد. به شما کمک می‌کند تا درک خود از وجود خود را دوباره تعریف کنید و زندگی خود را تغییر دهید.

مقدمه: قدرت آگاهی خود را برای شکل دادن به واقعیت و ارتقای ارتباط معنوی خود کشف کنید.

غیرمعمول نیست که احساس کنیم در رودخانه‌ی زندگی شناور هستیم، با جریان آن حرکت می‌کنیم و کنترل کمی بر شرایط خودمان داریم. با این حال، هرازگاهی، با افرادی مواجه می‌شویم که به نظر می‌رسد وجود خود را با حسی تزلزل ناپذیر از جهت و هدف هدایت می‌کنند.

راز آنها چیست؟ خوب، این چیزی است که در اینجا در حال پیدا کردن آن هستید.

در این خلاصه، شما یک کاوش شگفت انگیز از آگاهی را آغاز خواهید کرد و کشف خواهید کرد که چگونه از قدرت خود برای شکل دادن به واقعیت خود به جای واکنش به آن استفاده کنید. این دیدگاه متحول کننده شما را به چالش می‌کشد تا رابطه‌ی خود را با جهان دوباره تعریف کنید و سطح جدیدی از درک معنوی را پیدا کنید.

برای کشف رازی آنقدر عمیق آماده شوید که بتواند کل دیدگاه شما را در مورد زندگی، دعا و جایگاه شما در کیهان تغییر دهد.

قانون و عملکرد آن (The Law And Its Operation)

۱. قانون ذهن: در بخش آغازین کتاب، نویل گادارد فرض اصلی را که زیربنای کل کتاب است معرفی می‌کند – قانون ذهن. او بیان می‌کند که دنیای بیرونی بازتاب مستقیم وضعیت ذهنی درونی ماست. بر اساس این قانون، افکار و عواطف ما در زندگی ما تماشاگران منفعل نیستند، بلکه فعالانه درگیر فرآیند خلقت هستند. این قانون نشان می‌دهد که هر آنچه که ما غالباً فکر و احساس می‌کنیم، واقعیت ما را شکل می‌دهد. به عنوان مثال، اگر به طور مداوم بر روی افکار کمبود و محدودیت تمرکز کنیم، ناخواسته آن شرایط را در زندگی خود تقویت می‌کنیم. برعکس، با پرورش فضای ذهنی فراوانی و موفقیت، نیروهایی را به حرکت در می‌آوریم که این شرایط را به وجود می‌آورند. این مفهوم بر مسئولیت عظیمی که ما در قبال کیفیت افکار و احساسات خود داریم تأکید می‌کند، زیرا آنها معماران تجربیات ما در زمدگی هستند.

۲. قدرت خلاق تخیل: آموزه‌های گادارد تاکید عمیقی بر قوه‌ی تخیل دارد. منظور از قدرت تخیل، فقط خیالبافی یا هوس نیست، بلکه او معتقد است که تخیل منبع اولیه‌ی همه‌ی خلقت است و همان جوهری است که جهان خارج از آن شکل می‌گیرد. به گفته‌ی گادارد، تخیل جایی است که نقشه‌ی واقعیت آینده ما ترسیم می‌شود. این قلمرویی است که در آن می‌توانیم به وضوح خواسته‌های خود را تجسم کنیم و پایه و اساس تجلی آن‌ها را بگذاریم. با به کارگیری آگاهانه‌ی تخیل خود برای ساختن تصاویر ذهنی دقیق از اهداف و آرزوهایمان، فرآیند خلاقیت را به حرکت در می‌آوریم. این تصاویر ذهنی به عنوان الگوهایی برای دنیای فیزیکی عمل می‌کنند تا تحقق یابند. این تخیل است که شکاف بین نادیده و دیده را پر می‌کند و رویاها را به واقعیت تبدیل می‌کند. با پرورش و اصلاح ظرفیت‌های تخیلی خود، ما توانایی شکل دهی به سرنوشت خود را با قصد و دقت پیدا می‌کنیم.

۳. نقش احساسات: یک اصل مهم این فلسفه، نقش محوری احساسات و عواطف است. پرداختن به تصویرسازی ذهنی به تنهایی کافی نیست. شدت احساسات مرتبط با آن تصاویر ذهنی، کاتالیزور دگرگونی است. هنگامی که مشغول تجسم خلاقانه می‌شویم، باید تصاویر ذهنی خود را با یک بار احساسی قوی آغشته کنیم، گویی که خواسته‌های ما قبلاً محقق شده است. این شدت احساسات به عنوان نیروی محرکه‌ی قانون ذهن عمل می‌کند. از طریق احساس است که ما ضمیر ناخودآگاه خود را تحت تأثیر قرار می‌دهیم، که سپس رویدادها و شرایط لازم را برای تجلی خواسته‌های ما هماهنگ می‌کند. با احساس تحقق یافتن آرزوهایمان، یک جاذبه مغناطیسی به آن واقعیت ایجاد می‌کنیم. عمق این احساسات تعیین کننده‌ی سرعت و دقت تصویرسازی‌های ماست. این شبیه به تزریق نیروی حیاتی به افکارمان است که آنها را وادار می‌کند تا در قلمرو فیزیکی، مادی شوند.

۴. ایمان و باور: محور آموزه‌های نویل گادارد، مفهوم ایمان و باور تزلزل ناپذیر است. شک و تردید نقطه‌ی مقابل فرآیند خلاقیت هستند. گادارد از ما مصرانه درخواست می‌کند که اعتقادی راسخ‌ناپذیر داشته باشیم که تصورات ما خیال‌پردازی‌های صرف نیستند، بلکه واقعیت‌های ملموسِ در حال ساخت هستند. ایمان، سنگ بنای قدرت خلاق ما است. هنگامی که به شک یا ناباوری می‌پردازیم، عدم اطمینان و تناقض را وارد فرآیند می‌کنیم و جلوی خلق خواسته‌های خود را می‌گیریم. از سوی دیگر، ایمان نیرویی است که خواسته‌های ما را به سوی هستی سوق می‌دهد. این احساس در واقع اطمینانی است که آنچه ما تصور می‌کنیم و احساس می‌کنیم، آنقدر واقعی است که در حال تحقق است. در اصل، ایمان به عنوان پل بین لحظه‌ی حال و آینده‌ای که ما تصور می‌کنیم عمل می‌کند.

۵. ضمیر ناخودآگاه: گادارد به طور خلاصه مفهوم ضمیر ناخودآگاه را معرفی می‌کند. ضمیر ناخودآگاه بخشی از روان ما است که در پشت صحنه عمل می‌کند، عمدتاً دیده نشده و در عین حال عمیقاً تأثیرگذار است. ضمیر ناخودآگاه به شدت پذیرای ایده‌ها و احساساتی است که ما با آن در ارتباط هستیم. با هدایت آگاهانه‌ی تخیل و احساسات خود، می‌توانیم ضمیر ناخودآگاه را شکل داده و تحت تأثیر قرار دهیم تا با خواسته‌های ما هماهنگ شود. در ناخودآگاه است که کیمیاگریِ واقعیِ خلقت اتفاق می‌افتد. طرح‌های ذهنی (blueprints) ما وارد ناخودآگاه می‌شود، با احساس شارژ می‌شود و آنها را در دنیای فیزیکی زنده می‌کند. این فعل و انفعال بین قلمرو خودآگاه و ناخودآگاه کلید تنظیم تجلی عمیق‌ترین خواسته‌های ما است. از طریق تعامل آگاهانه و هماهنگ این دو جنبه از ذهن، ما این قدرت را داریم که واقعیت خود را به گونه‌ای بازتعریف کنیم که با رویاها و آرزوهایمان هماهنگ و طنین انداز شود.

آفرینش: تسلط بر رقص ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه

برای لحظه‌ای تصور کنید که در ساحل رودخانه‌ای ایستاده‌اید. رودخانه به دو نهر مجزا تقسیم می‌شود که هر کدام دارای ویژگی منحصر به فردی هستند. جریان بزرگ‌تر و غالب‌تر، با جریان‌ها و جزر و مدهای سریع، همیشه در حال تغییر است. جریان کوچکتر و کمتر قابل توجه‌تر، ملایم‌تر است و به جایی که هدایت می‌شود، جریان می‌یابد. این تصویرسازی استعاره‌ی کاملی برای مفهوم آگاهی است.

آگاهی رودخانه‌ی زندگی شماست که به دو جریان خودآگاه و ناخودآگاه تقسیم می‌شود. ذهن خودآگاه شما مانند جریان بزرگتر و مسلط‌تر است، شخصی و انتخابی است و دائماً در حال تولید ایده است. از سوی دیگر، ضمیر ناخودآگاه جریان پذیرنده است و از خود ایده ایجاد نمی‌کند. در عوض، آنچه را که ضمیر خودآگاه به آن تغذیه می‌کند، می‌پذیرد و شکل می‌دهد.

درک نحوه‌ی تعامل این دو جنبه از آگاهی بسیار مهم است. ضمیر خودآگاه را به عنوان اصل مرد، یعنی مولد ایده، در نظر بگیرید، در حالیکه ضمیر ناخودآگاه اصل زنانه است، رحمی که به این ایده‌ها شکل و صورت می‌دهد. با تسلط بر این تعامل، می‌توانید زندگی خود را کنترل کنید.

پس خلقت یک رقص سه مرحله‌ای است. با یک ایده شروع می‌شود، به یک احساس تبدیل می‌شود و با تصمیم برای اقدام به پایان می‌رسد. پیوند حیاتی در اینجا احساس است که به عنوان پیکی عمل می‌کند که ایده‌ها را از خودآگاه به ناخودآگاه منتقل می‌کند. به دلیل این فرایند است که کنترل احساساتتان بسیار مهم است.

کنترل احساسات به معنای سرکوب یا مهار آنها نیست، بلکه در مورد نظم دادن به خود است که با احساسات ناخواسته درگیر نشده یا روی عیوب و ناکاملی‌ها تمرکز نکنید، چه عیوب  خودتان و چه دیگران. به این قانون طلایی فکر کنید: با دیگران همانطور رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود. این یک راهنمای ساده و در عین حال قدرتمند برای یک زندگی شاد است.

وقتی دو احساس در تضاد باشند، احساس غالب بیان می‌شود. به عنوان مثال، “من خوشحال هستم” قوی‌تر از “من خوشحال خواهم شد” است. عبارت “من خواهم بود” به طور ماهرانه‌ای نشان می‌دهد که “در حال حاضر خوشحال نیستم“، که با احساس تحقق در تضاد است.

اهمیت احساسات زمانی آشکارتر می‌شود که بدن خود را به عنوان یک فیلتر عاطفی در نظر بگیرید. احساسات شما را به دنیای بیرون متصل می‌کنند. احساسات سرکوب شده، مانند ناامیدی یا پشیمانی، می‌تواند به انواع مشکلات منجر شود، از جمله انواع بیماری‌ها. بنابراین بسیار مهم است که این احساسات را به حالتی تبدیل کنید که می‌خواهید تحقق یابد. با تغییر احساسات خود، می‌توانید به معنای واقعی کلمه، سرنوشت خود را تغییر دهید.

در طول این فرآیند، از قرار دادن خود به عنوان قربانی سرنوشت یا شانس اجتناب کنید. واقعیت این است که ضمیر ناخودآگاه شما کارگردان صحنه زندگی شماست و نسبت به حقیقت بی تفاوت است. احساسات شما به عنوان قطب نمای آن عمل می‌کنند. به عبارت دیگر، اگر واقعاً احساس می‌کنید چیزی حقیقت است، آن چیز برای ناخودآگاه شما نیز صادق است. پس چه می‌خواهید؟ چشمانتان را ببندید. آیا می‌توانید از قبل احساس کنید که آن چیز متعلق به شماست؟