خلاصه کتاب راهنمای یک شکارچی-جمع‌آور برای قرن بیست و یکم اثر هتر هیینگ و برت واینستین

مقدمه: گذشته اجدادی خود را در آغوش بگیرید.

دنیای مدرن رفاه و آسایش بیشتری از هر زمان دیگری برای ما به ارمغان آورده است، اما هنوز هم بسیاری از ما احساس ناخشنودی می‌کنیم. با وجود رفاه، خود را تنهاتر، ناسالم‌تر و نارضی‌تَر از همیشه می‌بینیم. این چگونه ممکن است؟

پاسخ در گذشته‌ی اجدادی ما نهفته است.

این خلاصه به شما توضیح خواهد داد که چگونه بدن و ذهن ما، که میلیون‌ها سال تکامل یافته‌اند، اغلب با محیط‌های امروزی‌مان همخوانی ندارند. از داروهایمان گرفته تا غذایمان و دوران کودکی‌مان، خواهید فهمید که چرا به شکل کنونی تکامل یافته‌ایم و هنگامی که از میراث تکاملی‌مان غافل می‌شویم، چه خطراتی در انتظار ماست.

افراد عجیب در دنیایی محصور در هندسه غیرطبیعی بزرگ می‌شوند.

آیا می‌توانید بگویید که طول دو خط کشیده شده در یک صفحه یکسان است یا خیر؟ شاید با این توهم بینایی آشنا باشید که در آن دو خط با طول یکسان، که هر دو دارای سرپیکان‌هایی در دو انتهایشان هستند، به سمت‌های مخالف می‌روند. به دلیل این تفاوت، شما یکی از خطوط را بلندتر از دیگری می‌بینید. اما همه گرفتار این توهم نمی‌شوند.

جالب است که افرادی که در جوامع شکارچی-جمع‌آوری‌کننده بزرگ می‌شوند، مانند بوشمن‌های سان در جنوب آفریقا، مشکلی در تشخیص اینکه این دو خط یکسان هستند، ندارند.

اما برای افرادی که در کشورهای “عجیب” بزرگ می‌شوند، یعنی کشورهای غربی، تحصیل‌کرده، صنعتی، ثروتمند و دموکراتیک، تقریباً غیرممکن است که این دو خط را هم‌طول تشخیص دهند.

پیام اصلی این قسمت: افراد عجیب در دنیایی محصور در هندسه غیرطبیعی بزرگ می‌شوند.

برخلاف بوشمن‌های سان، مردم در کشورهای صنعتی از دستگاه‌های اره‌برقی استفاده می‌کنند تا چوب‌هایی با لبه‌های کاملاً صاف و گوشه‌های دقیق تولید کنند. این ممکن است توضیح دهد که چرا ما در تفسیر طول خطوط مختلف دچار مشکل می‌شویم. از آنجایی که ما از دیدن اشکال طبیعی‌تر محروم هستیم، برخی از توانایی‌های بصری‌مان را از دست می‌دهیم.

با این حال، این فقط یک نظریه است، و نگران کننده است که کارشناسان نمی‌توانند با اطمینان بگویند که به همین دلیل است که ما با این نوع توهم دست و پنجه نرم می‌کنیم. اما چیزی که واضح به نظر می‌رسد این است که مدرنیته توانایی‌های طبیعی ما را به گونه‌ای تضعیف می‌کند که ما آن را کاملاً درک نمی‌کنیم یا اغلب حتی متوجه آن نمی‌شویم.

ناآگاهی ما از اینکه محیط ما چگونه بر بدن ما تأثیر می‌گذارد، به روش‌های دیگری نیز آشکار می‌شود. برای مثال، بسیاری از مردم در کشورهای «عجیب» دچار آپاندیسیت (التهاب خطرناک آپاندیس) می‌شوند. اما افراد در کشورهای در حال توسعه به‌ندرت با آپاندیسیت مواجه می‌شوند. علت چیست؟

کارشناسان اکنون بر این باورند که آپاندیس به عنوان مکانی برای تکثیر باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌های مفید روده عمل می‌کند؛ این میکروب‌ها به هضم غذا کمک می‌کنند. هنگامی که ما دچار اسهال یا ناراحتی معده می‌شویم، بسیاری از باکتری‌های روده‌ای از دستگاه گوارش ما دفع می‌شوند. اما آپاندیس باکتری‌های خود را از دست نمی‌دهد و بنابراین می‌تواند تعداد بیشتری از آن‌ها را تکثیر کرده و به دستگاه گوارش بازگرداند. افرادی که در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند، در مقایسه با کشورهای «عجیب»، بیشتر در معرض میکروب‌ها و باکتری‌های متنوع قرار دارند.

ممکن است فکر کنیم که این موضوع بد است، اما بدن ما طوری طراحی شده که این چرخه ناراحتی معده و رشد دوباره باکتری‌ها در آپاندیس را طی کند. با زندگی در خانه‌های بیش از حد تمیز و بهداشتی، دیگر به طور مکرر دچار ناراحتی‌های گوارشی نمی‌شویم، و در نتیجه سیستم ایمنی و باکتری‌های روده‌ای ما از تعادل خارج می‌شوند و این وضعیت در برخی افراد به آپاندیسیت منجر می‌شود.

بنابراین، چه به دلیل خانه‌های بیش از حد تمیزمان باشد و چه به دلیل خطوط صاف و هندسه دقیق اطرافمان، دنیای مدرن تأثیری بر بدن و ذهن ما گذاشته که توجه کافی به آن نمی‌کنیم.