خلاصه کتاب شجاع باش دختر: شهامت ترک کمالگرایی برای دختران

مقدمه: قدرت کنار گذاشتن کمال‌گرایی و در آغوش گرفتن شجاعت را کشف کنید

امروزه بسیاری از زنان در ترس از «به اندازه کافی خوب نبودن» زندگی می‌کنند. از همیشه لبخند زدن به هر کسی که ملاقات می‌کنند گرفته تا دوری از انتقاد بیش از حد، مبادا به چشم دیگران «زن غرغرو» یا نامهربان بیایند. حرکت در این جهان به‌عنوان یک زن اغلب کاری بسیار دشوار است.

در حالی که پسرها از کودکی یاد می‌گیرند که کاوش کنند و ریسک‌پذیر باشند، دخترها شرطی می‌شوند تا دیگران را راضی نگه دارند. این موضوع باعث می‌شود دختران در بزرگسالی زنانی شوند که اغلب از شکست خوردن هراس دارند.

اما شکست بخشی ضروری از زندگی است و منبعی ارزشمند برای درس‌های زندگی محسوب می‌شود.

این همان چیزی است که نویسنده پس از شکست بزرگ خود در رقابت برای کنگره آموخت. اما به جای اینکه این شکست او را ناامید کند، با ایده‌ای جدید و شجاعانه دوباره بلند شد. به جای خدمت به مردم از طریق کسب مقام دولتی، او سازمان دخترانی که کدنویسی می‌کنند را بنیان نهاد. البته، در این مسیر اشتباهات زیادی مرتکب شد، اما با ادامه دادن مسیر و در دست داشتن شجاعت، سازمان او تاکنون به ده‌ها هزار دختر و زن در سراسر کشور دسترسی پیدا کرده است. این سازمان به آن‌ها آموخته که چگونه با استفاده از دانش خود به موفقیت برسند.

به جای تشویق به شجاعت و ریسک‌پذیری، دختران بیشتر به راضی کردن دیگران و تلاش برای کمال ترغیب می‌شوند.

با اریکا آشنا شوید. او زنی میانسال و موفق است که همیشه بسیار مهربان و خوش‌روست و همه را با لبخندی جذاب خوشامد می‌گوید.
او از سپیده‌دم تا غروب برای تحت تأثیر قرار دادن مشتریان و همکارانش کار می‌کند، اما با این حال، همیشه شاداب و آماده به نظر می‌رسد.
در هر شرایطی، اریکا کمال‌گرایی خود را به جهان اطرافش نشان می‌دهد و تلاش می‌کند همه را راضی کند.

اما در عمق وجودش، اریکا آرزو دارد بتواند طور دیگری عمل کند. در واقع، گاهی آرزو می‌کند شجاعت آن را داشت که به بزرگ‌ترین مشتری‌اش بگوید که استراتژی‌های تجاری‌اش افتضاح هستند.
متأسفانه، نیروی درونی که بسیاری از زنان برای راضی کردن اطرافیان و رسیدن به کمال احساس می‌کنند، او را در زندگی‌ای گیر انداخته که نمی‌خواهد در آن زندگی کند.
اریکا دوست صمیمی نویسنده است و مثل او، قربانی ایده‌ای است که در آن زنان یاد می‌گیرند از ریسک کردن، جسور بودن و انتخاب زندگی‌ای که می‌خواهند مستقل از قضاوت دیگران داشته باشند، بترسند.

در این ایده، به جای تشویق به شجاعت و ریسک‌پذیری، دختران بیشتر به راضی کردن دیگران و تلاش برای کمال ترغیب می‌شوند. اما داستان پسران متفاوت است. پسرها تشویق می‌شوند تا کاوش کنند، شکست بخورند و ریسک کنند.

این دسته‌بندی که دختران «افرادی موافق و راضی‌کننده» هستند، از همان بدو تولد آغاز می‌شود. یک مطالعه نشان داده است که وقتی نوزادانی با لباس‌های خنثی و بدون شناسایی جنسیت مورد بررسی قرار گرفتند، اگر ناراحت بودند، بزرگسالان اغلب فکر می‌کردند پسر هستند، و اگر شاد بودند، اکثر بزرگسالان تصور می‌کردند دختر هستند.

این انتظارات از دختران به‌سرعت به واقعیت تبدیل می‌شود. به عنوان مثال، در یک مطالعه در دانشگاه کالیفرنیا، یک دکه ساده لیموناد در نظر گرفته شد، اما با یک تفاوت جالب: به جای شکر، در لیموناد نمک اضافه شده بود، و طعم آن ناخوشایند بود.
نتایج نشان‌دهنده تأثیر شرطی شدگی بود که دختران تجربه می‌کنند. پسرها فوراً گفتند که طعم لیموناد چقدر بد است، اما دخترها مؤدبانه آن را نوشیدند. تنها زمانی که محققان از آن‌ها پرسیدند چرا به نوشیدن ادامه دادند، حقیقت آشکار شد. دخترها گفتند نمی‌خواستند احساس بدی به محققان بدهند.