خلاصه کتاب در قلمروی ارواح گرسنه اثر دکتر گابور ماته

مقدمه: درک عمیق‌تر از اعتیاد از طریق علم و داستان‌های واقعی

جوامع مدرن غربی اغلب در پذیرش افراد مبتلا به اعتیاد به‌عنوان انسان‌هایی همچون دیگران مشکل دارند. در عوض، سیستم‌های قانونی و اجتماعی با معتادان طوری رفتار می‌کنند که انگار زندگی مبتنی بر سوءمصرف مواد، جرم و خشونت را خودشان انتخاب کرده‌اند. این برخورد واقعیتی ناخوشایند را پنهان می‌کند: اینکه ما چندان با کسانی که به آن‌ها به چشم تحقیر می‌نگریم، تفاوت نداریم.

آیا تاکنون برای مقاومت در برابر یک دسر شیرین یا یک فنجان قهوه به مشکل خورده‌اید؟ یا نتوانسته‌اید جلوی خود را از خرید یک وسیله جدید جذاب یا لباس زیبا بگیرید؟ شاید هم مجبور شده‌اید ساعت‌ها پس از پایان رسمی کار همچنان به کار ادامه دهید؟ اگر هر یک از این رفتارها یا موارد مشابه آن‌ها توصیف شماست، خب، به‌طور خلاصه باید گفت شما هم معتاد هستید. فقط در یک انتهای خفیف‌تر از طیف اعتیاد نسبت به سوءمصرف‌کنندگان شدید مواد مخدر قرار دارید.

هنوز قانع نشده‌اید؟

پس ادامه دهید. اما قبل از شروع، یک هشدار مهم: این متن حاوی مباحثی درباره مصرف مواد مخدر، سوءاستفاده از کودکان، آزار جنسی و موضوعات حساس دیگر است. لطفاً مراقب باشید.

معتادان چه کسانی هستند؟

سرنا کمی بیش از 30 سال دارد و به مواد مخدر اعتیاد دارد. او از 15 سالگی در منطقه داون‌تاون ایست‌ساید ونکوور زندگی می‌کند، زمانی که دخترش را به دنیا آورد. پدر فرزندش دوست‌پسر خاله‌اش بود، کسی که او را مورد آزار جنسی قرار داده و تهدید کرده بود که اگر چیزی بگوید، خاله‌اش را کتک خواهد زد.

این، متأسفانه، بخشی از یک الگو بود. سرنا از 7 سالگی هم توسط پدربزرگ و هم عمویش مورد آزار جنسی قرار گرفته بود.

تجربیات سرنا شباهت زیادی به داستان بسیاری از دیگر معتادانی دارد که دکتر گابور ماته در انجمن پورتلند هتل با آن‌ها کار کرده است. پورتلند مرکزی است که در آن به معتادان خدمات پزشکی، اتاق‌های تمیز، غذا و فعالیت‌های گروهی مانند شعرخوانی و شب‌های فیلم ارائه می‌شود. در این مرکز، بیماران بدون توجه به میزان مشکلاتشان یا دردسرهایی که ممکن است ایجاد کنند، پذیرفته می‌شوند.

به عنوان مثال، کِلِر به دلیل رفتارهای انفجاری‌اش دیگر اجازه ورود به بخش پذیرش را ندارد.

ظاهراً بدون هیچ هشداری، کلر ناگهان به حمله‌های خشمگینانه‌ای روی می‌آورد، به دیگر بیماران فریاد می‌زند و هر چیزی که در دسترسش باشد را می‌شکند. اما بیشتر اوقات، او در خیابان دکتر ماته و دیگر کارکنان را دنبال می‌کند و درخواست آغوش می‌کند.

بنابراین، بله، معتادان می‌توانند شبیه سرنا و کلر باشند. اما همچنین ممکن است شبیه افرادی باشند که آنها را می‌شناسیم و تحسینشان می‌کنیم.

روانشناس معروف، زیگموند فروید، یک معتاد به کوکائین بود. ویلیام استوارت هالستد، پیشگام جراحی مدرن، بیش از ۴۰ سال به مواد مخدر اعتیاد داشت.

معتادان حتی می‌توانند شبیه دکتر ماته باشند، با اینکه در نگاه اول، اینطور به نظر نمی‌رسد.

دکتر ماته در خانه‌ای راحت در یکی از مناطق خوب ونکوور زندگی می‌کند و برای گذراندن روزهایش به مواد مخدر غیرقانونی نیازی ندارد. اما با این وجود، او یک معتاد است. وابستگی او به موسیقی کلاسیک است. در طول یک ماه، دکتر ماته ۲,۰۰۰ دلار برای سی‌دی‌های موسیقی کلاسیک خرج کرد، با وجود اینکه بارها به همسرش قول داده بود این ولخرجی را متوقف کند.

او اغلب روزهایش را با وسواس در مورد خرید موسیقی بعدی می‌گذراند. نمی‌تواند بدون موسیقی در گوشش سگ را به گردش ببرد، کتاب بخواند یا بنویسد. با این حال، جعبه‌هایی پر از سی‌دی دارد که هرگز به آن‌ها گوش نداده است. وقتی به ولخرجی می‌پردازد، با شرمندگی خریدهایش را در ایوان خانه مخفی می‌کند.

ممکن است برایتان سخت باشد که چگونه وسواس دکتر ماته به موسیقی کلاسیک می‌تواند به‌عنوان اعتیاد شناخته شود. در بخش بعدی این موضوع را بیشتر توضیح خواهیم داد.