خلاصه کتاب ندای قسمت وحشی ما

مقدمه: جنبه‌ی وحشی زندگی را در آغوش بگیرید.

آیا تا به حال آرزوی چیزی را داشته‌اید که در زندگی‌تان گم شده است، حتی اگر ندانید آن چیز چیست؟

همانطور که در این خلاصه متوجه خواهید شد که چیزی که از دست داده‌اید، ممکن است ارتباط شما با دنیای طبیعی باشد. شما راه‌های عمیق و زیبایی را کشف خواهید کرد که از طریق آنها انسان‌ها می‌توانند با حیوانات وحشی و محیط‌های طبیعی اطراف ما ارتباط برقرار کنند. شما خواهید آموخت که چگونه گونه‌های دیگر حیوانات می‌توانند شادی و معنا را به زندگی ما بیاورند، و چگونه می‌توانیم با میلیاردها موجود دیگری که در جهان ما زندگی می‌کنند، یک حس هویت مشترک ایجاد کنیم.

این خلاصه پر از ایده‌های پیشگامانه و آخرین تحقیقات در مورد رفتار حیوانات، راهنمایی برای مشاهده‌ی جهان طبیعی از طریق یک چشم انداز تازه است.

در این خلاصه یاد خواهید گرفت:

• چگونه زیبایی می‌تواند ما را برای محافظت از حیوانات ترغیب کند.
• خفاش‌های میوه (fruit bats) در مورد چه صحبت می‌کنند. و
• چرا مردم ماسایی کلمه‌ای برای طبیعت ندارند.

قدردانی از زیبایی حیوانات وحشی ما را تشویق می‌کند که از آنها محافظت کنیم

یک برخورد کوتاه با یک حیوان وحشی ممکن است زندگی شما را برای همیشه تغییر دهد. لحظه‌ی تغییر زندگی نویسنده زمانی اتفاق افتاد که او در جزیره کودیاکِ آلاسکا بود. یک شب، او در کنار دریاچه قدم می‌زد که متوجه یک جفت چشم روشن شد که از تاریکی به او خیره شده بودند. او با روباه سیاه بزرگی که به بزرگی یک کایوت بود، روبرو بود.

او و روباه در سکوت همدیگر را نگاه کردند و هیچ چیزی از دیگری نمی‌خواستند، جز تجربه‌ی برق‌آمیز بودن در حضور یکدیگر. در نهایت، نویسنده حتی با روباه صحبت کرد و پرسید که آیا روباه می‌خواهد او را تا کابینی که به آنجا می‌رفت همراهی کند. به طرز باورنکردنی روباه دنبالش رفت. درست قبل از اینکه به کابین برسند، روباه در علف های بلند آب شد.

او و روباه در سکوت به همدیگر نگاه می‌کردند و هیچ‌کدام از دیگری چیزی نمی‌خواستند جز تجربه‌ی برق‌آمیز بودن در حضور یکدیگر. در نهایت نویسنده با روباه صحبت کرد و پرسید که آیا روباه می‌خواهد او را تا کابینی که به آنجا می‌رود همراهی کند. به طرز باورنکردنی روباه به دنبالش رفت. درست قبل از رسیدن به کابین، روباه در علف‌های بلند ناپدید شد.

ما می‌توانیم با شناسایی و همدردی با حیوانات دیگر به زیبایی آنها پی ببریم. این احساس همدلی باید جایگزین هر حس برتریِ ما نسبت به حیوانات و قطعاً هر نوع احساس بیگانگی از آنها شود. تنها زمانی که با گونه‌های دیگر همذات پنداری کنیم، می‌توانیم میل واقعی برای محافظت از آنها در برابر آسیب را احساس کنیم. وقتی این اتفاق می‌افتد، محافظت از آنها و دنیای طبیعی تبدیل به عمل زیبایی می‌شود که ما می‌خواهیم و تمایل داریم انجام دهیم. به عبارت دیگر، ما باید به این دلیل عمل کنیم که برای ما اهمیت دارد، نه صرفاً از روی تعهد اخلاقی.